Sumatra eindigt met kidnapping in de jungle...

Na enkele dagen in Singapore relaxed te hebben was het tijd om weer verder te reizen. Onze bestemming: Sumatra, Indonesie. Per ferry zijn we vroeg in de ochtend vertrokken richting Pulau Batam. Een Indonesich eiland voor de kust van Singapore. Na hier alle zaken omtrent visa geregeld te hebben wilden we naar de ferry die ons naar het vaste land van Sumatra zou brengen. Deze was echter al lang en breed vertrokken dus zat er niet veel anders op dan per vliegtuig naar Padang te gaan. Achteraf was dit niet zo heel erg aangezien we 1,5 week later hoorden dat er een ferry vanaf Pulau Batam naar Sumatra was vergaan (niet de ferry waar wij op zouden zitten) met enkele tientallen doden als gevolg van overbelading.

Maar goed, wij waren dus veilig geland op Padang airport. Van daar per taxi naar Padang gereden en onderweg werd al duidelijk dat de aardbevingen van 30 september en 1 oktober hun sporen hadden achtergelaten. Bij deze bevingen zijn meer dan 1000 mensen omgekomen en het was voor ons dan ook vreemd om 1,5 maand later in dit 'rampgebied' als backpacker rond te lopen. Veel gebouwen waren (deels) ingestort. Hierbij ook vele luxe hotels. En omdat deze gebouwen nogal hoog zijn en het dus lang duurt voordat je buiten bent kan je je voorstellen dat bij deze bevingen ook een groot aantal toeristen onder de slachtoffers valt.

Genoeg ellende...
We waren naar Padang gekomen om vanaf daar per ferry (10-12 uur) naar de Mentawai eilanden te gaan. Het handige was dat deze 1x per week gaat dus we zaten eerst een paar dagen vast in Padang. Na drie dagen konden we eindelijk met de 'ratferry' zoals deze ook wel genoemd wordt, omdat het er altijd druk is qua mensen en waarschijnlijk ook omdat er hier en daar daadwerkelijk een rat aan boord was. Na 10 uur varen kwamen we aan op Siberut, het grootste eiland van de Mentawai. Op de boot hadden we al iemand ontmoet die een en ander voor ons kon regelen daar. En zo gingen we onze tweede dag op Siberut voor 5 dagen de jungle in.
Onze gids, Liki, bracht ons de eerste dag naar zijn dorp in de jungle. Dit was eerst drie uur in een te klein bootje, op een te klein plankje en zonder enige vorm van ruggensteun en daarna een kwartiertje lopen. Bij zijn huis aangekomen kwam de hele familie aanzetten, omdat er weer toeristen waren. Toeristen in dat dorp betekent gratis sigaretten of in ieder geval, gratis... We hadden dit dan ook meegenomen, omdat dit gebruikelijk is, ja ja...
De tweede dag gingen we dieper de jungle in waar we de volgende 2 nachten zouden slapen. Hier hebben we ook enkele activiteiten gedaan. Nou ja, we... Tijdens het jagen liepen we er achteraan en tijdens het vissen mochten we ook al niks doen, erg interessant. Het hoogtepunt van het jagen was dat we niet hebben geschoten (met pijl en boog wat ze voor d esier mee hadden genomen). Ze waren op zoek naar een pyton. Deze zou zich ergens in een holle boom verstoppen en eet hun varkens en kippen. Om te zien of ie daadwerkelijk in de boom zat kwam er een kettingzaag te voorschijn, ja mensen, ook in d ejungle hebben ze al luxeproducten, de luilakken. De boom was leeg, dan maar op zoek. Na een half uur had iemand hem gevonden en gedood. Toen wij op de plek aankwamen bleek dat wij ongeveer 1 meter van zijn schuilplaats hedden gelopen, brrr...
Verder hebben we gezien hoe ze gif maken, kleren en een lokaal gerecht. 'Drap'. Deze beestjes zitten in bomen en lijken verdfacht veel op larven. Alleen dan in reuze vorm... Deze werden leven aan een stokkie gerijgt en in het vuur klaargemaakt. En om even eerlijk te zijn, het smaakte nog best lekker ook!! 's Avonds nog meer van die wezens naar binnen gewerkt als maaltijd met rijst.
De een-na-laatste dag hebben we de tocht terug naar het dorp gemaakt en een waterval bezocht. Daarna de nachtrust gezocht om de volgende dag weer met dat fijne bootje terug te gaan naar Siberut. In Siberut hebben we ons nog twee dagen moeten vermaken om weer per ratferry terug naar Padang te gaan. Hier kwamen we vroeg in de morgen aan, zodat we ruim de tijd hadden voor de aansluiting naar Lake Toba.

Lake Toba was tien jaar geleden het partygebied voor toeristen in Sumatra. Hier is nu, op de gebouwen na, niks meer van te zien. Voordeel was wel dat we voor weinig een luxe kamer hadden met mooie uitzichten. Hier hebben we 2 nachten geslapen en toen zijn we alweer vertrokken naar Bukit Lawang. (Alles moest na Mentawai een beetje gehaast, omdat we niet veel tijd hadden, helaas).

In de van (lees ven) van Medan naar Bukit Lawang raakten we aan de praat met een gids uit Bukit. Hij hielp ons in Bukit aan een slaapplaats en de volgende dag zijn we met hem en een Zwitsers stel de jungle in getrokken. Hier in de jungle leven apen, olifanten en zelfs tijgers, maar om de grotere dieren te zien moet je verder de jungle in en die tijd hadden we niet. Wij verbleven slechts een nacht. De eerste dag hadden we na een half uur lopen de eerste apen (langstaarten) al gespot. En na nog eens 2-3 uur een Orang Oetang. Deze leven hier in het wild en dat is ook de reden dat het verboden is voor Chinezen om in Bukit te wonen/leven, omdat Chinezen alles eten en dat zou een gevaar voor de Orang Oetang betekenen. Na de eerste Orang Oetang zagen we er nog een, een moeder met kindje. Ontzettend gaaf om te zien en je kon best dichtbij komen.
's Avonds in het kamp hebben we na het eten wat trucs geleerd (met kaarten en tandenstokers), gezongen en spelletjes gespeeld. Toen was het tijd om in slaap te vallen met het geluid van de jungle en een kleine waterval op de achtergrond. Je kunt het slechter treffen.

De volgende dag stond een tocht van 3 uur op het programma en daarna zouden we raften naar Bukit. Echter onderweg waren we getuige van een ware KIDNAPPING!!! Moeder Oerang Oetang had ons gespot en pakte een van de Zwitsers vast. En loslaten ho maar... Onze gids hield haar kalm en na het afdoen van haar backpack en het voeren van kilo's bananen liet de Orang haar eindelijk los. Mooi om zoiets mee te maken en jammer dat de Orang mij niet bij de arm nam, zou een mooie foto geweest zijn...
We konden de tocht zonder andere opstoppingen voortzetten en na 20-30 minuten geraft te hebben waren w eterug in Bukit. Snel alle spullen gepakt en naar Medan airport vertrokken.

Vanaf Medan zijn we op 1 december naar Manila gevlogen, Filipijnen. Een nieuw land! De cultuur was dan de eerste dagen ook even wennen. Onze eerste stop was in Subic Bay. Dit was vroeger een grote marinebasis van de Amerikanen. Er liggen dan ook vele wrakken op de bodem. Gevolg is ook dat er veel Amerikaanse toeristen komen, vooral (vrijgezelle) mannen, die hier niet alleen komen om uit te rusten... Zij worden dan ook meestal bijgestaan door een GRO (= Guest relation officer). Op 2 december hebben we twee duiken gemaakt op de USS New York. Een oorlogsschip. En als je daar dan onder water zit en realisseert wat zich daar allemaal heeft afgespeeld is dat best een beleving. De duik beviel zo goed dat we waarschijnlijk nog een andere wrakduik gaan maken in de Filipijnen.
Nu zitten we nog tussen de rijstterrassen. Vanaf Subic zijn we naar Baguio gegaan om daar te overnachten en een shoppingcentre te bezoeken waarbij je het gevoel hebt dat het al Kerstmis is. De dag erna doorgereden naar Sagada waar we na aankomst direct een grottensysteem hebben gedaan. Twee uur onder de grond, door water, over rotsen... Gaaf om te doen. Als je dan weer in zo'n grote ruimte kwam dachten we, die kant moeten we op en dan wist onze gids toch weer een klein gaatje te vinden waar je je dan doorheen moest wurmen. Sagada ligt op zo'n 1400 meter en het was 's nachts dan ook erg koud. Ik had het gevoel dat ik in Nederland was...

Dit was gisteren en vandaag zitten we alweer in Banaue. Hier slapen we vannacht en morgen gaan w enaar Batad om een goed beeld van de rijstterrassen te krijgen. Daarna zullen we met de nachtbus naar Manila gaan en vanaf daar willen we direct door naar Romblom, een eiland ten noorden van Tapay.
We zullen tot 21 december in de Filipijnen blijven en dan gaan we Kerstmis vieren in Taiwan. Dat kunnen niet veel mensen zeggen...
Na de Kerst op naar Bangkok voor nieuwjaar ergens in Thailand en daarna zo snel mogelijk naar Burma(Myanmar).
Eind januari vlieg ik, niet zoals eerder vermeld naar Nieuw-Zeeland, maar naar Cairns, Australie. Dit in verband met de financiele situatie, haha... In Australie kan ik werk en het reizen combineren, maar alle giften zijn natuurlijk welkom (Kerstgedachte)!! Hoe moet ik jullie anders helpen om je zo af en toe in een ander land te wanen?? Mijn bankrekening: 340772.... haha!!
Een grapje met Sinterklaas moet toch kunnen?

Groeten,

Dirk

Beste lezer,

Om in de sfeer te blijven,
Een kort rijmpje voor u.
Maar rijmen kan ik niet,
Dus ik moet stoppen nu!
Ik wens jullie een fijne Sint!
En heel stiekem hoop ik,
Dat ik ook nog iets in mijn schoentje vind!

Groeten,

Filipiet

UPDATE: Nieuwe foto's online op www.dirkjanpruntel.mijnalbums.nl