Van Broome naar Darwin

Daar ben ik weer...

Nu hebben we onze auto (hij doet het nog steeds) geparkeerd in Darwin. Hij heeft weer een goede dienst gedaan de afgelopen duizenden kilometers en was toe aan een paar dagen rust. Net als wij. Nou ja, rust... We zijn natuurlijk harstikke druk. Opstaan, douchen, naar het zwembad lopen op de 1ste verdieping, een duik nemen en een biertje bestellen. Ja, genoeg beweging voor ons hier in Darwin.

Nu het serieuze gedeelte. Hoe zijn wij in Darwin terecht gekomen en wat hebben we onderweg weer beleefd? Nou, heel wat kan ik je vertellen.

Na Broome te hebben verlaten zijn we richting Halls Creek gereden. Onderweg in Fitzroy Crossing naar de VVV geweest en gevraagd of wij met onze 'normale' auto naar Wolfe Creek konden. (Ter informatie: Wolfe Creek is de op een-na-grootste krater ter wereld en er schijnt een film over te zijn. Een thriller waarin een gek een paar backpackers vermoord) Reden genoeg dus om dat te zien. Maar dat werd ons toch echt afgeraden. We moesten daarvoor zeker een 4WD (4 wheel drive) hebben. Maar ja, een avontuur is geen avontuur als je af en toe je grenzen opzoekt. Wij dus de afslag genomen en nu maar zien hoe ver we zouden komen. Na ongeveer 50 km (totaal +/- 125) hadden we al 6 gecrashte auto's langs de kant van de weg gezien. Niet echt motiverend en we hadden eigenlijk het punt bereikt om om te keren, maar toen kwam een stofwolk in de verte ons tegemoet met vooraan een 'normale' auto. YES!! Onze geluksdag, we konden het halen. En na nog eens 75 kilometer gehobbel over zand, steen en grind hadden we Wolfe Creek bereikt. Best indrukwekkend om te zien, maar meer was het niet, haha. Het was ook meer om de film dat we er naartoe wilden. Nu moet ik alleen de film nog een keer zien, haha.

In Halls Creek zijn we weer naar de VVV geweest voor informatie over de Bungle Bungle Range. Daar konden we zeker niet in met onze auto en dat hebben we ook echt niet geprobeerd, echt niet!! Zij gaven ons namelijk een zeer goede tip. Stop op de parkeerplaats vlak voor de entree en vraag voor een lift. Het was echter al laat toen we daar aankwamen en we hebben een ouder koppel gevraagd of het mogelijk was dat we met hen daar naartoe konden, maar zij hadden teveel 'troep' in hun auto. Hij advisseerde ons om vroeg (6.00) bij de poort te gaan staan en de duim op te houden. Wij dus vroeg uit de veren en wij openden het hek voor elke auto die naar binnen wilde en vroegen voor een lift. Maar ja, het was iet wat minder druk dan we dachten en om 8.30 hadden ongeveer 8-10 auto's ons gepasseerd zonder resultaat. Ik was ondertussen al wat hout aan het sprokkelen voor de nacht en Wout had de auto al opgehaald van de parkeerplaats. Maar toen, op het moment dat ik het hout aan het inladen was kwamen er twee auto's. De eerste was vol, maar de tweede had nog plek vrij. Het was een koppel uit Kununurra, Kim en Kate. Wij pakten onze rugtas en wilden instappen. Zij vertelden ons echter dat zij voor een nacht daar bleven. Oh, dan nemen we onze tent en slaapzakken ook mee... Het was een mooi weekend. Hebben enkele hikes gemaakt en de Bungle Bungle gezien. Indrukwekkend om te zien.
Kim en Kate verzorgden ons goed (zij hadden genoeg eten bij zich in tegenstelling tot Wout en mij). Hij maakte 's morgens een pannekoekontbijt voor ons met verse aardbeien en andere zoetigheid! Heerlijk!! (Niet zo goed als de pannekoeken van pa trouwens, maar goed als ontbijt, haha).
En het beste kwam nog. De auto waarin zij reden was van het werk van Kate (studeert voor dokter/arts) en zij is vrij om die te gebruiken en zij betalen de benzinekosten. (Dit aangezien Kununurra niet zo groot is en men graag wil dat mensen als zij daar blijven werken). Het was dus allemaal voor (bijna) niets!! Wij hebben de entree voor de auto betaald (10 dollar) en een koude frisdrank voor hen gekocht toen we het park uitgingen... Klinkt als een goede deal! We waren dus gelukkig dat we hen daar ontmoet hebben. Toen we het park uitgingen hebben we hen beloofd dat we in Kununurra hen zouden bezoeken en zij vertelden ons dat we moesten proberen om naar El Questro Nat. Park (4WD) te gaan.

Voordat we dat gingen proberen zijn we eerst naar Wyndham gereden. Daar wat rondgetourd en naar een camping gegaan. Aangekomen op de camping was de receptie gesloten van 11.00 tot 14.30. Wat nu? Eerst maar eens een frisse duik in het zwembad op de camping. Toen een douche genomen en onze telefoons opgeladen en toen waren we eigenlijk wel klaar met Wyndham. De camping dus maar weer verlaten, we hadden toch nog niks betaald, en toen maar weer wat rondgereden. Aan het eind van de middag een prachtige zonsondergang gezien bij het 5 rivierenpunt en daarna richting een campspot gereden voor de nacht.
De volgende dag, na een goed ontbijt, brood met barbequeworstjes, richting El Questro gereden over de Gibb River road (4WD). De weg viel eigenlijk 100% mee en we waren bijna bij onze eerste bestemming 'Emma Gorge' toen ons oog iets opmerkelijks zag. Twee kamelen die een busje zonder cabine voort trokken, een hond en een man met minder tanden dan vingers. Wij stoppen en een praatje met hem gemaakt. Het bleek een Duitser die al voor 42 jaar in Australie was en nu rond reist op deze manier. Hij had de hele Gibb River Road (700 km) al op deze manier gedaan. Na een kort praatje en een foto op naar Emma Gorge. Een korte hike van 2-2,5 uur retour wat ons bracht naar een heerlijk verkoelende waterval. Daar ff gechilled en toen weer terug naar de auto. Bij de kiosk naast de parkeerplaats enkele ijsjes gegeten en toen naar El Questro Park gereden. Daar dezelfde dag nog een hike gemaakt naar Amalia Gorge wat een beetje tegenviel aangezien de verwachte zwem aan het eind niet doorging, omdat het water te smerig was. Aan het eind van de dag naar de camping op het park gereden en ingecheckt voor 2 nachten.
De tweede dag vroeg op om naar Zibedee Springs (Hotsprings) te gaan. Lekker water met een temperatuur van ongeveer 30 graden... Na daar te lang van genoten te hebben naar El Questro Gorge gereden. Of eigenlijk kan je beter zeggen richting... Halverwege was een Creekpassing en toen ik de diepte daar checkte kwam het al tot mijn knieen. Dat ging onze auto dus niet redden. Dus de auto daar achtergelaten en nadat we hadden geconstateerd dat een achterband nogal zacht was te voet verder gegaan naar El Questro. Een prachtige hike wat ons meer dan 3,5 uur koste, maar zeker de moeite waard. Misschien wel een van de betere zover!! Halverwege uitgerust in een pool en toen naar het eind waar de waterval was! Daar wat mensen ontmoet en geniepig achter hen terug gelopen naar de parkeerplaats hopend op een lift naar onze kar. Maar we wilden ons niet opdringen dus we zijn eerst maar met lopen gestart tot de eerste auto ons passeerde en een lift aanbood. Dar hoefden we niet lang over na te denken. We waren meer bezorgd om de status van de auto. Die bleek niet goed en na de band vervangen te hebben in een graadje of 30 konden we onze weg naar de camping vervolgen. Daar heb ik een teek uit m'n rug laten halen die onderweg om een lift vroeg. En ja, ik ben de beroerdste niet dus heb hem maar meegenomen...
De laatste dag El Questro was een hike van 10 km retour!!! Ja, we zijn best sportief bezig kun je wel zeggen. Het was een lange tocht, maar het eind was weer indrukwekkend en op de terugweg hebben we nog een slang gespot!

Toen zat El Questro voor ons erop en zijn we naar Kununurra gereden waar Kim en Kate woonden. Bij hen twee dagen gelogeerd, wasje gedaan en uitgerust. Dat konden we wel gebruiken na al die beweging van de laatste dagen. Op zondag zijn we van Kununurra naar Lake Argyle gereden. Het op een-na-grootse meer van Australie!! Daar wat rondgekeken en toen vertokken naar Katherine. Halverwege op een campspot langs de snelweg geslapen om de volgende dag in Katherine te arriveren. Eerst de auto van sap voorzien en toen naar een plaatselijke Hot Spring gereden. Daar lekker in het water gelegen en gerelaxed. Eind van de morgen naar Katherine Gorge gegaan. Echter, aangezien onze benen niet in de stemming voor een lange hike waren, hebben we een kort rondje gelopen met enkele mooie vergezichten als gevolg. Nog snel voor de duisternis inviel nogmaals een duik gemaakt in de Hot Springs en toen naar Edith Falls gereden. Daar gecampeerd langs de weg waar ook twee vans en een bus stonden. Deze werden bestuurd door drie Zweden en drie Duitsers. Met hen de nacht doorgebracht en de volgende morgen werden we na ontwaakt te hebben verrast met een bezoek van een man van rond de 35-40. Hij stond met een lege accu een kilometer verderop. Wij met hem naar z'n auto toe om er weer wat leven in te krijgen. En gelukt! Hij kon zijn weg weer vervolgen en wij zijn naar Edith Falls gegaan. Een kort loopje bracht ons naar de waterval waar we lekker van rotsen konden springen... Maar niet te lang want we moesten, nou ja 'moesten'. We moeten eigenlijk helemaal niets en dat is het mooie van een reis als dit!! Maar in ieder geval, we wilden dezelfde dag nog een groot stuk richting Litchfield Nat. Park rijden. Luttele kilometers voor de ingang van het park op een parkeerplaats gecampeerd. Vuurtje gemaakt, radio van de auto aan en een koud biertje uit de koelbox. Wat wil een mens nog meer??

De volgende dag in Litchfield gearriveerd en allereerst soort termietenhuizen bekeken. Indrukwekkend om te zien, maar met de warmte hier (boven 30 graden) verlangden we toch meer naar wat verkoeling. Gelukkig was onze volgende stop bij Ruckhole Pool. Van daaruit hebben we nog een wandeling naar de Fortescue Falls gemaakt. Dit beviel ons echter te goed waardoor we de rest van de dag daar besteed hadden. Heerlijk!! 's Avonds de camping opgezocht en samen met een stel (beide rond 50) en een familie de avond doorgebracht met goede muziek en wat drank. Wat tips uitgewisseld over goede spots om te bezoeken en na een potje nachtfrisbee ons bed opgezocht.
De volgende dag snel de rest van het park bekeken (Walker Creek, Wangi Falls en Greenant Creek) om te eindigen bij, jawel, de Fortescue Falls!! Nog voor het donker werd de auto richting Darwin gezet op zoek naar een slaapplek. Na lang gezocht te hebben een plekkie gevonden, vlak naast het spoor. Niet echt een fijn plekje, maar het werd al laat en we waren best moe. Gelukkig was er maar 1 trein wat ons die nacht passeerde en uiteraard wakker maakte.

En nu zijn we in Darwin. Veel backpackers hier wat resulteerd in veel uitgaan en relaxen in het zwembad van ons hostel. Bernd en Bridget, een Duits koppel hebben we in ons hostel ontmoet en zij gaan ons de komende weken vergezellen richting Kakadu, Alice Springs en Cairns.
En we hebben onze vlucht geboekt!! Aangezien ik voor 23 september uit Australie moet zijn... We vliegen op 20 sept. naar Perth en vanaf daar gaan we de 21ste naar Bali. (Vraag me niet waarom dat goedkoper is qua vlucht. Klinkt onlogisch als je de kaart bekijkt...)

De planning voor komende maanden:
Indonesie, Maleisie, een deel Thailand, Cambodja en Vietnam. Daar zullen we half januari eidigen en Wout vliegt dan richting NL of direct naar Canada waar hij weer gaat werken tijden de OS in Vancouver. Komt Dirkje dan thuis half januari?????
Nee! Ik vlieg waarschijnlijk van daar naar Nieuw-Zeeland en daarna naar Cairns waar de auto op mij wacht om de oostkust te gaan doen en misschien zit een trip naar Tasmanie er ook nog in. Weet alleen niet of ik dan nog moet werken, maar dat is afhankelijk van mijn bankrekening...

Kortom, jullie zien mij nog lang niet thuis (als alles goed is) en moeten het zo lang met de foto's doen. Heb weer nieuwe foto's op mijn site.
http://www.mijnalbum.nl/Album=KMINMBIX
http://www.mijnalbum.nl/Album=VU7X46WG
http://www.mijnalbum.nl/Album=FT68BLSW
Echter, heb je tijd en geld over kun je natuurlijk wel met mij door Nieuw-Zeeland en/of de oostkust van Australie reizen... Klinkt als een goed idee. Vrijwilligers??

Voor nu is het wel weer genoeg. Heb tintelende vingers van het tikken... Denk dat ik maar een duik ga nemen en dan een biertje bestel!!

Groeten uit Darwin en tot Cairns waarschijnlijk...

Dirk Jan